به گزارش راهبرد انرژی، حمله به تاسیسات اتمی – که اسرائیل در صورت تشدید و گسترش درگیری به آن متوسل میشود – قطعا در لیست هدفها قرار خواهد گرفت.با اینحال، به نظر میرسد آمریکا میداند که ایران در مرحله تولید بمب اتم نیست. به همین علت مهم نیست که به تاسیسات اتمی حمله شود، بلکه باید به مکانهایی که نه تنها برای ایران بلکه برای متحدانش دردناکتر است، حمله شود.
پس از حمله ایران به اسرائیل، صحبتهایی جدی درباره واکنش اسرائیل و ماهیت آن آغاز شد و گزارشهایی مبنی بر اینکه حمله اسرائیل به تأسیسات نفتی و گازی ایران و نه تاسیسات اتمی این کشور خواهد بود، افزایش یافت. این امر اشتهای آمریکا را باز کرد و این کشور هماهنگی جدی با تلاویو درباره این حمله را آغاز کرد. واشنگتن به حمله به این تاسیسات نیاز دارد؛ چرا که خزانه مالی ایران برای تامین [مالی] تمام بازوهایش در منطقه به شمار میرود و سپاه پاسداران را قادر میسازد تا سیستمهای نظامی خود، اعم از تهاجمی و دفاعی، را توسعه دهد.
اقتصاد ایران عمدتا به صادرات نفت و گاز وابسته است و یکی از مهمترین اقتصادهای جهان محسوب میشود. در ماه می گذشته در بحبوحه «فعالیتهای تروریستی» شدید در خاورمیانه، شبکه مقابله با جرائم مالی وزارت خزانه داری آمریکا آنچه را که «سند مشورتی هشداردهنده» نامید برای کمک به موسسات مالی به منظور کشف معاملات غیرقانونی احتمالی «مربوط به سازمانهای تروریستی تحت حمایت ایران» منتشر کرد تا آنها مورد پیگرد قرار داده و تحریم کند.
این سند تایید میکند که رویدادهای اخیر درگیر بودن ایران در تامین مالی بسیاری از فعالیتها در منطقه مشخصا در عراق و سوریه را برجسته کرده است.
جاه طلبی آمریکا به ضربه زدن به تنها منابع اصلی تامین مالی حکومت ایران و عواملش محدود نمیشود بلکه واشنگتن همچنین معتقد است که ایران بنادر خود را به پناهگاه امنی برای «ناوگان سایه» روسیه و دور زدن تحریمهای غرب از سوی این کشور تبدیل کرده است. در اینجا ایران در استتار صادرات نفت و گاز روسیه نقش ایفا میکند.
همچنین خبر اعلام تمایل تهران برای واردات گاز از روسیه برای محافل ایرانی شوکه کننده بود. این امر علیرغم این مساله است که طبق آخرین آمار منتشر شده در سال 2021، ایران سومین تولید کننده گاز در جهان پس از آمریکا و روسیه است. بعدا مشخص شد که این کشور به دنبال حمایت از مسکو از طریق «مبادله پایاپای گاز روسیه با موشکها و پهپادهای ایرانی» است.
در صورت ضربه زدن به ظرفیت نفتی ایران، موضوع به تشدید بنبست اقتصادی متحد روسیه محدود نمیشود، بلکه تاثیر منفی بر صنایع چین خواهد داشت؛ زیرا آمریکا به این ترتیب ضربه راهبردی به رقیب نخست اقتصادیاش وارد خواهد کرد. در سال 2022، پکن و تهران توافقنامه مشارکت راهبردی جامعی را میان خود امضا کردند که طی آن چین در مدت 25 سال از انرژی نفت و گاز ایران بهره میبرد.
اسرائیل به این حمله برای بازسازی مجدد معادله بازدارندگی صرفنظر از اینکه به کجا ضربه بزند، نیاز دارد. هم زمان آمریکا به این حمله برای دستیابی به اهداف مورد نظر مبتنی بر ایجاد مانع در برابر جاه طلبی قدرت در حال ظهوری نیاز دارد که به دنبال تغییر چهره نظام بین المللی پیش روی خود است. به همین علت اجازه خواهد داد اسرائیل ضربه انتقام جویانه و ویرانگر خود را ـ در راستای تلاش برای عدم گسترش جنگ با شروط و تسلیحات این کشورـ انجام دهد.